گفتار نو در این زمینه می نویسد:

رقابت‌های انتخاباتی که فرا می‌رسد و موتور تبلیغاتی اصولگرایان که به کار می‌افتد؛ بازار شایعه و اتهام و بهتان هم داغ می‌شود.

موضوع فعالیت‌های خیریه مولی‌الموحدین یکی از مواردی است که اصولگرایان همیشه تلاش کرده‌اند به بیان برخی موارد غیر واقعی درباره آن پرداخته تا بتوانند افکار عمومی را تحت تاثیر قرار دهند.

این دست موارد سال‌هاست که در فضای سیاسی استان کرمان مطرح شده و به تناسب پاسخ آن نیز داده شده است. 

اخیرا در شهر جیرفت یکی از روحانیون در اظهاراتی اتهاماتی را متوجه خیریه الموحدین کرده است. مواردی که در بیانیه سال ۱۳۸۵ خیریه مولی‌‌الموحدین به آن پاسخ داده شده بود.

سیدحسین مرعشی بنیانگذار این خیریه نیز بارها در گفت‌وگو با رسانه‌ها به این موارد پاسخ داده است.

بخش‌هایی از سخنان این روحانی در جیرفت چنین است:

** وقتی که آیه شریفه می‌فرماید مال و ثروت خود را به انسان سفیه نسپرید، به طریق اولی معنایش آن است که مدیریت جامعه را هم به دست افراد سفیه نسپارید. چرا که بخشی از مدیریت جامعه، مدیریت مسائل مالی است.

** لذا در مورد مسئولیت‌هایی که توسط مردم از طریق انتخابات صورت می‌گیرد، بایستی خیلی مراقب باشیم که پُست‌های مدیریتی جامعه را به افراد سفیه تحویل ندهیم.

** در سال ۶۶ یک موسسه خیریه شکل می گیرد به نام موسسه‌ی خیریه مولی الموحدین. ظاهر این موسسه، موسسه‌ی خیریه است به اسم خیریه از مالیات فرار می کند، به اسم خیریه کمک های مردمی را جذب می‌کند، به اسم خیریه کمک های دولتی را هم جذب می کند.

** دو سه مورد از این کمک ها را من خدمت‌تان عرض کنم؛ در همین مسیر احداث جاده‌ی هفت باغ حدود ۳۱۸ هکتار زمین را رایگان دریافت می کند. حدود ۷۰۰ هکتار زمین را به قیمت هر متری ۱۶ تومان (۱۶۰ ریال) یعنی به اندازه پول دو سه تا دونه نان سنگک آن زمان، که یک جوان مومن و متدین اگر بخواهد یک متر زمین بگیرد اگر چلو کباب بختیاری هم پهن بکند آن یک متر زمین را نمی تواند بگیرد، اما با پول دو سه تا نان سنگک می آیند ۷۰۰ هکتار زمین را می گیرند.

** این وضعیت ادامه پیدا می کند کارهای اقتصادی، توسعه، اخذ وام‌های با درصد پایین، سرانجام سرمایه‌ی این موسسه امروز بیش از ۱۰۰۰ میلیارد هست.

** سرمایه‌ی این موسسه مجموعاً حدود ۲۰ شرکت می‌شود، ۱۰۰ درصد هواپیمایی ماهان، حدود ۵۰ درصد سهام کرمان خودرو، پروژه‌های سرمایه گذاری در ارگ جدید، منطقه اقتصادی سیرجان، کارخانه‌جات مدرن قطعات خودرو، هتل، مراکز خدماتی و الی آخر.

** خوب تا اینجا کار اقتصادی بنام موسسه خیریه، خیلی خوب؛ اما ببینید این پولها کجا خرج می شود؟

** طبق اساسنامه این موسسه خیریه، ۴۵ درصد درآمد این موسسه باید هزینه بشود برای ایجاد اشتغال برای افراد تحت پوشش کمیته امداد و هلال احمر، کجا این پول‌ها خرج اشتغالزایی برای این افراد شد؟

** حدود ۱۰ درصد درآمد آن برای فعالیت‌های فرهنگی و هنری مثل توسعه و تجهیز کتابخانه‌هاست و جالب اینه حدود ۱۰ درصد درآمد این موسسات برای حمایت و کمک به حوزهای علمیه سراسر استان کرمان است. که بنده به عنوان یک طلبه این سوال می پرسم این کمک به حوزه‌های علمیه در طی این چند سال کجا رفته؟

** شما حساب کنید این اَبَرقدرت اقتصادی در استان کرمان چقدر درآمد دارد و این درصد این سودها کجا می‌رود؟ کجا این پولها هزینه می شود؟

** این پولها خرج فعالیت‌های سیاسی در حوزه استان، خرج حمایت از حزب کارگزاران، خرج انتخابات، خرج پول‌های انتخاباتی برای نامزدها و کاندیدهای مورد حمایت خودشان می‌شود، 

** مومنین عزیز؛ امروز این حزب کارگزاران در قالب این موسسه خیریه به بهانه اشتغال، به بهانه توسعه اقتصادی دنبال نفوذ سیاسی در جنوب استان و در شهرستان جیرفت است و متاسفانه برخی از نمایندگان مجلس هم جاده صاف‌کُن اینها شدند.

** نکته دوم؛ مومنین عزیز نکته‌ی دوم را خوب عنایت بفرمائید؛ عده‌ای می گویند شما چکار دارید عقبه‌ی این افراد چیست؟ ما دنبال ایجاد شغلیم، دنبال توسعه هستیم، بگذارید بیایند اینها شغلشان را ایجاد بکنند، توسعه اقتصادی بدهند، خودشان هر چه خوردند نوش جانشان، ما هم یک بهره‌ای می بریم.

** این را بدانید تفکر انقلابی با عقبه‌ی فکری سرمایه گذاران کار دارد، ما از مکتب امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب (علیه السلام) آموخته ایم عقبه فکری افراد مهم است.
امیرالمؤمنین چرا با طلحه و زبیر سازش نمی کند؟ چرا به آنها فرصتِ پُست نمی دهد؟ چرا به آنها فرصتِ کار اقتصادی نمی دهد؟ چرا با معاویه سازش نمی کند؟ چون عقبه فکری آنها را می شناسد که دنبال نفوذ در جامعه، دنبال از بین بردن ارزش‌های دینی و انقلابی هستند.

** لذا ما با عقبه فکری افراد کار داریم. برای ما مهم است که پشت پرده‌ی توسعه‌های اقتصادی و سرمایه گذاری‌های اقتصادی چیست؟

** ما انقلاب کردیم برای این که توزیع ثروتِ عادلانه‌ی منابع بیت المال را داشته باشیم. ما انقلاب نکردیم که برخی از سرمایه‌داران تفاله ثروت‌شان را بخواهند بین مردم تقسیم بکنند. خون شهدا برای این بوده که ما شغل و توسعه اقتصادی همراه با عزت داشته باشیم. ما اگر صرفاً دنبال ایجاد شغل بودیم طواغیت هم برای ما شغل ایجاد می کردند. ما دنبال این نیستیم که نظام ارباب و رعیتی، نظام استثمار دوباره حاکم بشود.

** نکته سوم؛ برخی افراد به دنبال کار سیاسی هستند، برای جذبِ رای مردم، امروز متمسک می‌خواهند بشوند به این گروها، به این جریانات و بیایند یکی دوتا کلنگ را توی این شهر بزنند. سه چهار سال از دوران خدمت‌شان گذشته بایستی کارنامه عملکرد گذشته‌شان را شفاف به مردم بگویند، اما امروز می‌خواهند با سه چهار تا کلنگ زنی مردم را جذب بکنند. برای دریافت رای آنها، به قول اصطلاح طلبگی《الغریق یتشبث بکل حشیشٍ》 می خواهند از هر چیزی استفاده بکنند برای جذب رای مردم.

** مومنین عزیز مراقب باشید. افراد انقلابی شهر چه نیروهای اصولگرا، چه نیروهای اصلاح طلب بدانند که عده‌ای به دنبال این هستند برای ایجاد منفعت برخی افراد در این مناطق تلاش بکنند و زمینه‌ی نفوذ حامیان فتنه را در این منطقه فراهم بکنند، مراقب باشید این شهرستان دارالولایه نبایستی مثل برخی از شهرستانهای دیگر زمینه نفوذ حامیان فتنه باشد.

پاسخ مولی‌الموحدین به برخی شایعه‌ها در سال ۱۳۸۵ چه بود؟

در سال ۱۳۸۵ شب‌نامه‌ای که اطلاعات آن مشابه سخنان بالا بود در سطح شهر کرمان و در آستانه یکی از انتخابات‌ها منتشر شد. موضوعی که باعث شد خیریه مولی‌الموحدین با صدور بیانیه‌ای به برخی شبهات پاسخ دهد.

متن کامل این بیانیه به شرح ذیل است:

به دنبال طرح شایعات بی اساس و ایجاد ابهام در سطح جامعه در مورد ماهیت موسسه خیریه مولی الموحدین و مالکیت شرکت‌های وابسته به آن از جمله هواپیمایی ماهان و خودروسازی کرمان که بعضا منجر به سوءاستفاده های سیاسی و جناحی نیز شده است مطالب زیر در مورد ماهیت موسسه و شرکت های مذکور به اطلاع عموم می رسد:

در سال ۱۳۶۶ و به منظور کمک به تحقق اهداف جمهوری اسلامی ایران و رسیدگی به امور محرومان از طریق ایجاد اشتغال و کمک توسعه و رفع مناطق محروم، موسسه خیریه مولی الموحدین توسط یک هیات موسس مرکب از امام جمعه وقت کرمان، حجت السلام والمسلمین آقای سیدیحیی جعفری و استاندار کرمان آقای سیدحسین مرعشی و جمعی از خیراندیشان با تاسی به حضرت مولی الموحدین امام علی ابن ابیطالب ع تشکیل و به شماره ۶۸ اداره ثبت کرمان به ثبت رسید.

این موسسه که دارای شخصیت حقوقی مستقل است بر اساس قوانین جمهوری اسلامی ایران و اساسنامه خود فعالیت می‌کند و تابع هیچ حزب، دسته و گروهی نیست. در موسسه خیریه مولی‌الموحدین بر اساس افکار و اندیشه‌های موسسان و هیات امنا امر توسعه، کارآفرینی، خلاقیت و ایجاد فرصت های شغلی در مناطق محروم امر خیر تلقی شده و لذا این موسسه اولین موسسه خیریه توسعه گرا در کشور محسوب می‌شود.

از آغاز تاسیس تاکنون موسسه از هیچ فرد حقیقی و حقوقی اعانه‌ای دریافت نکرده و بدون استفاده از امتیازات خاص، اعتبارات بانکی یارانه‌ای یا سهمیه‌ای و یا کمک‌های دولتی و صرفا با تکیه بر خلاقیت، ابتکار، مسئولیت و خطرپذیری مدیران و تلاش صادقانه و عاشقانه و توام با امانت داری دست اندرکاران موفق به اجرای پروژه‌های مهم در پاره‌ای از نقاط محروم استان کرمان شده است.

حاصل این تلاش‌ها ایجاد دو منطقه ویژه اقتصادی از جمله منطقه ویژه اقتصادی ارگ جدید در بیابان‌های خشک و سوزان و کویری بم و منطقه ویژه اقتصادی سیرجان و ده‌ها کارخانه کوچک و بزرگ در آن، ایجاد بزرگترین و موفق‌ترین شرکت هواپیمایی خصوصی کشور ماهان ایر و طراحی طرح‌های بزرگ صنعتی برای رفع محرومیت مناطق دوردست کرمان بوده است که خوشبختانه تاکنون به صورت مستقیم و غیرمستقیم برای ۲۰ هزار نفر شغل ایجاد کرده است.

سرمایه و دارایی‌های موسسه مطابق اساسنامه متعلق به عموم مردم و قابل تقسیم و تخصیص به هیچ شخص حقیقی و حقوقی دولتی و غیردولتی نیست.

عضویت افراد در هیات امنا و هیات مدیره افتخاری و مدیران موسسه حق برداشت هیچ وجهی تحت عنوان پاداش و… را نداشته و نیز ایشان و بستگان آنان حق انجام هیچ معامله ای با موسسه را ندارد.

براساس مستندات اداره ثبت شرکت ها صد درصد سهام شرکت هواپیمایی ماهان متعلق به این موسسه بوده و هیچ شخص حقیقی سهامدار این شرکت نیست.

نقش هواپیمایی ماهان در جابه جایی حدود دو میلیون مسافر در سال و خلاقیت مدیران آن در کاهش فشار تحریم‌های آمریکا جهت توسعه ناوگان هوایی کشور بر هیچکس پوشیده نیست و شهادت مسئولین وزارت راه و ترابری، سازمان هواپیمایی کشوری و کلیه عزیزانی که از خدمات این شرکت استفاده می‌کنند گواه این مدعا است. امیدوارم با لطف خداوند و پشتیبانی مسئولین و همت و تلاش مدیران شاهد توسعه همه جانبه این شرکت باشیم.

حدود نیمی از سهام شرکت کرمان خودرو متعلق به موسسه و نیمی دیگر متعلق به سازمان عمران کرمان است و چهار درصد سهام این شرکت از بدو تاسیس به گروهی از مدیران فنی تعلق داشته است. ماموریت این شرکت صنعتی کردن جنوب شرق کشور است که از بم آغاز شده است. منطقه ویژه اقتصادی، کارخانجات مدرن خودروسازی و قطعات خودرو، احداث فرودگاه، ایجاد زیرساخت های توسعه صنعتی، ایجاد هتل ها و مراکز خدماتی، رفاهی و ورزشی که در خدمت مردم منطقه و نیرو های فنی و مهاجر است از جمله اقدامات شگفت آوری است که در دل کویر سوزان انجام شده است.

سایر شرکت‌ها و واحدهای موسسه صرفا در استان کرمان برای انجام ماموریت‌های توسعه فعالیت می‌کنند و تعاونی اعتبار مولی الموحدین که در شهر مشهد به ثبت رسیده هیچ رابطه حقوقی با این موسسه ندارد.

علاوه بر انجام ماموریت اصلی موسسه که توسعه مناطق دوردست است ایجاد واحدهای خدماتی و رفاهی برای اقشار محروم و کمک به مدارس و مساجد و… در دستور کار موسسه قرار داشته است.

از جمله آخرین اقدامات موسسه کمک پنجاه میلیاردریالی برای برق رسانی به روستاهای کمتر از ۲۰ خانوار استان، ایجاد بوستان نابینایان، ایجاد گلستان توان یابان ذهنی و… است.

با افتخار اعلام می‌کنیم بدون توسل به شیوه‌های ناپسند و به دور از مشارکت با هیچ شخص یا جریان بانفوذی در کشور و با رعایت کلیه قوانین و مقررات، با کارکردی شفاف و روشن، با انضباط کامل مالی و پرداخت به موقع عوارض و مالیات‌های متعلقه که بالغ بر میلیاردها تومان است، موسسه‌ای خیریه و توسعه‌گرا را ایجاد و اداره کرده‌ایم که به عنوان نمونه‌ای موفق از مدیریت نیروهای انقلاب قابل ارائه است.

تاکنون سازمان‌ها و نهادهای نظارتی از جمله سازمان بازرسی کل کشور وزارت اطلاعات به صورت مستقیم و غیرمستقیم در مورد ماهیت، فعالیت‌ها و اقدامات موسسه بررسی های لازم را انجام داده‌اند و در جریان سفر مقام معظم رهبری به کرمان نیز گزارش‌های لازم به محضر مبارک ایشان تقدیم و معظم له برای خدمت بیشتر به محرومان توصیه‌هایی داشتند که نصب العین قرار گرفته است.

در خاتمه بار دیگر تصریح می‌کنیم اموال و دارایی‌های موسسه متعلق به عموم مردم و در خدمت توسعه کشور بوده و هیچ شخص حقوقی و حقیقی حق هیچ نوع برداشتی را نداشته و هیچ یک از مسئولان فعلی و سابق کشور و استان کرمان و وابستگان آنان در هیچ یک از موسسه‌های وابسته به موسسه، هیچ سهمی و هیچ نفعی نداشته و ندارند. از خداوند متعال توفیق روزافزون همگان را خواستاریم. سیدحسین مرعشی بنیانگذار موسسه خیریه مولی‌الموحدین تاکنون بارها به ابهامات درباره مولی‌الموحدین پاسخ داده است. بخش‌هایی از این پاسخ‌ها با ذکر منبع و تاریخ در پی می‌آید: کسی از مولی‌الموحدین سود نمی‌بردببینید موسسه مولی‌الموحدین یک مؤسسه غیرانتفاعی (کسی از آن سود شخصی نمی برد) است ولی از جنس مؤسسات معمولی که اعانه جمع می‌کنند، نیست. ما جمعی بودیم که در کنار مسؤلیت‌های رسمی، سعی داشتیم یک ابتکاراتی را برای توسعه استان استفاده کنیم، نمی‌توانستیم در یک فضای صرفاً دولتی کار کنیم و نمی‌خواستیم هم خصوصی و دولتی کار کنیم. کارهایی هم که انجام می‌دهیم، عموما کارهایی است که توسط بخش خصوصی قابل تصمیم‌گیری و قابل اجرا نبوده است. مثلاً همین اتوبان هفت باغ علوی در کرمان را ببنید، از کرمان تا ماهان ۲۷ کیلومتر، به عرض ۱۲۰ متر اتوبان ساخته شده است که این با ابتکاراتی با حضور مردم و کاری که برای مردم ایجاد می‌کردیم، انجام می‌شد. این‌ها یک متولی می‌خواست، ما موسسه مولی‌الموحدین را به صورت یک مؤسسه غیرانتفاعی تاسیس کردیم، نه هیچ‌کدام از هیئت امنا نه حق انتفاع دارند، نه حق معامله دارند. 

(خبرگزاری تسنیم ۲۰ اردیبهشت ۱۳۹۳ /گرایش: اصولگرا)

ماهان هرچقدر سود کند هواپیمای جدید می خرد ماهان سود سهام نمی‌دهد و هر چقدر پول در آورد، هواپیمای جدید می‌خرد، کرمان خودرو سود سهام نمی‌دهد و هر چقدر در می‌آورد، کارخانه در بم می‌سازد. یک برنامه‌هایی را برای توسعه در کرمان در قالب یک مؤسسه غیرانتفاعی طراحی کردیم و آن را جلو می‌بریم. (همان)

اساسنامه موسسه به درخواست نیروی انتظامی تغییر کرد بحث موروثی بودن موسسه براساس  ماده ۱۳ اساسنامه  چه بود؟ 

مرعشی: این اساسنامه یک اساسنامه متحدالفرمی است که نیروی انتظامی جمهوری اسلامی به همه خیریه‌ها داده است و هرکس مادام‌العمر عضو است و خودش یکی را به عنوان جانشین انتخاب می‌کند که اعضای هیأت امنا باید به وی رأی دهند. این فرم مشترک اساسنامه‌های خیریه‌هایی است که نیروی انتظامی تدوین کرده است. سوال: اینکه می‌گویند بخشی از آن از اول دولتی بوده است.مرعشی: هیچ وقت دولتی نبوده است مؤسسه‌ای که من تأسیس کردم هیأت امنای آن ۶ نفر بودند که ۵ نفر را از مقامات با سمت آنها گذاشته بودند یعنی امام جمعه، استاندار و سه مدیر کل بودند؛ بعداً مدیرکل‌ها و امام جمعه استعفا کردند و این حقشان بود تا اینکه ۳ نفر استاندار و ۲ مدیرکل و ۸ نفر شخصی شد. سوال: استاندار در این مؤسسه موروثی شد؟ نیروی انتظامی در سراسر کشور گفت که اشخاص حقوقی نمی‌توانند عضو هیأت امنای مؤسسات غیردولتی باشند و حرفش هم به لحاظ حقوقی حساب است. نیروی انتظامی گفت یک مؤسسه دائمی نمی‌تواند هیأت امنایش متزلزل باشد لذا اشخاص حقوقی نمی‌توانند مگر اینکه قانون تعیین کند و مثلاً بگوید استاندار کرمان مسئول فلان مؤسسه است. لذا در مقطعی این را اصلاح کردند و اشخاص حقوقی کنار رفتند در دوران احمدی‌نژاد گفتند که چرا اینطور شده است که ما گفتیم شما نیروی انتظامی را قانع کنید تا مجدداً استاندار رئیس هیأت امنا شود ولی هیچ وقت اینجا متعلق به استانداری و دولت نبوده است.

 (خبرگزاری فارس/ ۲۶ شهریور ۹۲ /گرایش اصولگرا)

سابقه تهمت ها

بگذارید یک چیزی تعریف کنم: یک وقتی من استاندار کرمان بودم. یک مخالفی داشتیم که خدا رحمتشان کند از دوستان ما بود. ایشان اطلاعیه‌ها متعددی می‌داد که مرعشی هم فاسد است هم مفسد. من با ایشان مخالف بودم اما نه فاسد بودم نه مفسد. خیلی جالب است. یک حسین مرعشی دیگری بود که با من تشابه اسمی داشت. جایی در تهران یک حسین مرعشی را کمیته گرفته بود و بازداشتش کرده بود. ظاهرا بحث مواد مخدر بود و کمیته او را گرفته بود. این مخالف ما اطلاعیه‌ای داده بود که تو همان حسین مرعشی‌ای هستی که تو را در خانه‌ای در تهران گرفته‌اند. دادستان به او گفته بود تو که می‌دانی این حسین مرعشی آن حسین مرعشی نیست. گفت می‌دانم ولی خوب جا می‌افتد. [می‌خندد] می‌داند صحت ندارد اما خوب جا می‌افتد.  

هفته نامه کرگدن ۳۰ اردیبهشت ۹۴

دست روی دست نگذاشتیم

 من در زمانی که استاندار بودم، با چند واقعیت مواجه بودیم. اولین واقعیت این بود که توسعه استان و یا بهتر بگویم ایجاد یک جهش در توسعه استان به یک جلو برنده یا یک موتور محرک نیاز داشت. کارهای جدیدی بوده که می توانست روحیه بدهد به دیگران تا بقیه هم حرکت کنند. به حرکت می‌گوییم حرکت‌های پیشتاز یا حرکتهای جهشی، که می توانستند جهش به وجود بیاورند. یکی از آنها ایجاد منطقه ویژه اقتصادی سیرجان بود. دیگری، منطقه ویژه اقتصادی ارگ جدید بود. دیگری، هواپیمایی ماهان بود…. در داخل منطقه ویژه اقتصادی بم( ارگ جدید) فعالیت خودروسازی کرمان بود. اینها در واقع پروژه‌هایی بودند که می‌توانستند ایجاد تحرکت کنند. یا مثلا در رفسنجان مجتمع صنعتی بود که آقای هاشمیان بیشتر زحمات آن را به دوش گرفتند. در نقاط مختلف استان پروژه‌هایی بود که بعضی انجام شد و بعضی نشد. برای به وجود آوردن این پروژه‌های پیشتاز ما با چندین مانع جدی مواجه بودیم. اولین محدودیت این بود که ما به عنوان استانداری نمی‌توانستیم شرکت دولتی تاسیس کنیم. یعنی اختیار انجام چنین کاری نداشتیم و غیر قانونی بود. ایجاد شرکت دولتی به اجازه مجلس نیاز داشت که خود مجلس هم براساس سیاست‌هایش تعداد شرکت دولتی را نمی‌خواست زیاد کند، که به نفع کشور هم نبود، و نیست. راه دوم این بود که دست روی دست بگذاریم و بگوییم که مردم خودشان باید این کار را انجام بدهند و ما فقط وظیفه داریم در رفت و آمد با استانداری باشیم، نظاره کنیم، نامه امضا کنیم ( یعنی کاری را که همه استاندارها و همه مدیران عافیت طلب انجام می دهند) و خوب بعد هم وقتی کاری انجام نمی‌شد ما بایستی می‌گفتیم کسی نیامده که بخواهد ما نامه ای امضا بکنیم! و زمان را به این صورت هدر بدهیم. راه دیگری که شاید راه درستی هم بود این بود که ما بخش خصوصی را فعال کنیم، که کردیم البته خیلی از واحدهایی را که می‌توانستیم کمک کردیم به نحو عالی راه افتادند. اما بخش خصوصی اولا بیش از حد خاصی حاضر به پذیرفتن مسئولیت و ریسک نبود، یعنی مثلاً هیچ وقت ما نمی‌توانستیم یک بخش خصوصی را قانع کنیم بیایید در جایی مثل بم خودروسازی بزند….  

(فصلنامه کرمان؛ ۱۳۸۳ )

حالا که این کار را نکرده‌ایم اینقدر فحش می‌دهند و شایعه می‌سازند… به علاوه اینکه اگر هم دست به چنین کاری می‌زدند، حداکثر در کرمان این کار را انجام می‌دادند و از شهر کرمان آن طرف‌تر کسی حاضر نبود حتی پا بگذارد. و محدودیت دیگر این بود که آیا من کدام یک از بخش‌های خصوصی و یا چه کسی را در بخش خصوصی بخوانم و بگویم فلانی برو و شرکت هواپیمایی ماهان را راه اندازی کن و فردا نگویند که مرعشی خودش شریک اوست؟ حالا که این کار را نکرده‌ایم، اینقدر به ما فحش و ناسزا می گویند و شایعه می‌سازند و اتهام می‌زنند. شما فکرش را بکنید اگر ما هواپیمایی را داده بودیم به یک بخش خصوصی، حالا چطور می‌خواستیم به این سوالات جواب بدهیم؟ با این تنگ نظری‌هایی که هست، کدام استاندار جرات می‌کند به طرف یک بخش خصوصی برود و آن را حمایت کند و بگوید یک شرکت هواپیمایی راه بینداز. برو هواپیما بخر! ما اگر به یک شرکت بگوییم بروید و ده تا کامیون بخرید، فردای همان روز هزار حرف ازش در می‌آِید و مردم می‌گویند، « آقا، همه این کامیون‌ها مال خودش است!» این هم یک محدودیت دیگر! این را هم اضافه کنم که حالا البته کشور بازتر شده. همه فواید بخش‌های خصوصی را بهتر فهمیده‌اند. همه دارند بر خصوصی سازی تکیه می کنند. مقام معظم رهبری همین را می گویند، رئیس جمهور همینطور…. و تازه هنوز این کارها به نحو مطلب نمی‌شود در کشور! ؛ حالا مایی که می خواستیم درسالهای ۶۵ ، ۶۶ تا ۷۰ تصمیم بگیریم، چه کسی می‌خواست زیر این مسئولیت برود؟ با خود گفتیم که « ما چه کار می‌توانیم بکنیم»؛ به هر حال ما جوان بودیم؛ پرتحرک بودیم، دلمان برای وضع استان می‌سوخت و اهل ریسک هم بودیم. و چیزی که خود من را خوشحال می‌کند و ضمیر مرا شاد نگه می‌دارد، این است که من هیچ وقت از هیچ کاری نترسیدم.  (همان)

هیچ کاری از توسعه خیرتر نیستعرض کنم که، هیچ وقت از پذیرش مسئولیت نترسیدم و کاری را که درست می دیدم، به آن عمل می کردم. خوب، دیدیم نمی‌توانیم مسئولیت نپذیریم. محدودیت‌ها را که در نظر گرفتیم به یک جمع‌بندی به نظر خودم خوبی رسیدیم و آن هم اینکه بیائیم موسسه‌ای درست کنیم که این موسسه غیر انتفاعی و خیریه باشد و هدفش توسعه استان باشد و این هنوز در کشور بدیع است. یعنی هنوز هیچکس به این فکر اقتدا نکرده، با اینکه چند سال هم گذشته است. فکر می کنم ۱۲ سال گذشته باشد. ما معمولا در جامعه مان کار خیر را در این می‌دانیم که مثلاً به یتیمی چیزی بدهیم یا مدرسه و یا پل و یا یک راه بسازیم اساسا اگر کسی با واقعیت‌های اجتماعی و اقتصادی امروز آشنا باشد و اثرات و نقش توسعه را بفهمد می‌داند که هیچ کاری از توسعه خیرتر نیست. کار خیر، یعنی کمک به توسعه جامعه. توسعه است که ریشه‌های فقر را از بین می‌برد و توسعه هست که جامعه را به تعادل می‌رساند و عدم تعادل‌ها را از بین می‌برد و اصلا بسترهای ناهنجاری‌ها و کاستی‌ها و کمبودها را از بین می‌برد و شما جامعه‌تان به تعادل می‌رسد. وقتی به تعادل رسید، نیازهایش در درون خودش تامین می شود. به هر حال، ما با جمع دوستانمان به این فکر رسیدیم که ما می‌توانیم یک موسسه غیرانتفاعی خیریه درست کنیم که کار خیرش این نیست که درآمد کسب کند و به یک عده فقیر کمک کند بلکه این موسسه کارش، «کارآفرینی» است. کارش ایجاد بسترهای جدید توسعه است. کارش توسعه است به همین جهت عده ای می‌گویند این موسسه ای که راه انداخته اید ( مولی الموحدین) کار خیرش کجاست؟ ما موسسه مولی الموحدین را با همین هدف ـ توسعه ـ راه اندازی کردیم. (همان)